Kamil Cieślik

Kamil Cieślik jest absolwentem Akademii Muzycznej im. S. Moniuszki w Gdańsku w klasie kompozycji Krzysztofa Olczaka (dyplom z wyróżnieniem w roku 2015). Jest laureatem nagród w ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach kompozytorskich, m. in. I miejsca w I Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. K. Pendereckiego (2011), I miejsca w Konkursie Kompozytorskim „Fontannie bije ten dzwon” na utwór na carillon i taśmę stanowiący muzyczne tło wodnego spektaklu Fontanna Heweliusza w Gdańsku (2016), II nagrody w II Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. K. Pendereckiego (2013), III nagrody w Konkursie Kompozytorskim na utwór dla Gdańska (2013) czy III miejsca w II etapie konkursu na operę Człowiek z Manufaktury organizowanym przez łódzką Manufakturę i Teatr Wielki w Łodzi (2017). W dorobku kompozytorskim posiada także utwory chóralne, m.in.: Dyptyk Gdański, Legenda o gdańskim nowym roku czy Wagners musikalische Welt. Współpracował z takimi zespołami jak Orkiestra Filharmonii Kameralnej Sopot, Orkiestra Symfoniczna Polskiej Filharmonii Bałtyckiej, Orkiestra, Chór i Soliści Teatru Wielkiego w Łodzi, a także z zespołami kameralnymi, m.in./ Kwartetem Smyczkowym Cappelli Gedanensis i NeoQuartetem. Jest laureatem nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dla studentów za osiągnięcia w twórczości artystycznej, stypendystą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego i Marszałka Województwa Pomorskiego. Otrzymał także nagrodę Sopocka Muza dla Młodych Twórców. Oprócz muzyki artystycznej skomponował muzykę teatralną, m. in. do spektaklu teatru ulicznego Te białe kwiaty prezentowanego podczas Festiwalu Teatrów Plenerowych i Ulicznych FETA w Gdańsku w roku 2013 oraz spektaklu Mane, tekel, fares prezentowanego podczas festiwalu FETA 2017. Dodatkowo, Kamil Cieślik jest autorem wyłonionej w konkursie Intrady Akademii Muzycznej w Gdańsku oraz Intrady XV LO w Gdańsku, a także – skomponowanej na specjalne zamówienie Intrady inauguracyjnej Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Jego utwory wykonywane są w kraju i za granicą, m.in. we Francji, Belgii czy na Litwie. Współpracuje z takimi zespołami jak Orkiestra, Chór i Soliści Teatru Wielkiego w Łodzi, orkiestra Polskiej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku, Polskiej Filharmonii Kameralnej Sopot czy NeoQuartet. Od roku 2017 jest wykładowcą Akademii Muzycznej w Gdańsku. Od tegoż roku pełni funkcję dyrektora artystycznego wydarzenia dla gdańskich seniorów Benefis dojrzałości, organizowanego przez fundację Pro Medicine i Miasto Gdańsk.

*

Sinfonietta nr 1 została skomponowana w latach 2018-2023. Część pierwsza (2018) oparta jest na zasadzie stopniowego zwiększania zakresu używanych przez kompozytora dźwięków – w pierwszej fazie kompozycja bazuje jedynie na czterech wysokościach; im dalej w przebiegu formy tym więcej dźwięków jest używanych aż do osiągnięcia pełnej skali dwunastodźwiękowej. Założeniem kompozytora było, aby dzięki temu zabiegowi utwór wychodził od wyraźnego centrum tonalnego, przechodząc ostatecznie do zupełnej atonalności w końcowej fazie. Część druga (2022), pomyślana jest przez autora jako przeciwstawna względem części pierwszej. Patrząc na każdą część z osobna dostrzec można niezależne kompozycje, kiedy jednak zestawi się je ze sobą wyraziste stają się zależności, które powodują u słuchacza wrażenie dopełniania jednej części przez drugą. Powstaje zarys swego rodzaju allegra sonatowego, tyle, że w skali makro, w której to całe części pełnią role przeciwstawnych tematów. Część trzecia (2023), korzystając z materiału muzycznego pierwszych dwóch części stanowi ich rozwinięcie, twórcze przetworzenie i finalnie podsumowanie całego utworu. Dodatkowym, nowym i odróżniającym tę część od poprzednich elementem jest potraktowanie (we fragmencie kompozycji) skrzypiec pierwszych jak instrumentu solowego. Zabieg ten sprawia, że w odbiorze wspomniany fragment jawić się może słuchaczowi jako kompozycja na orkiestrę kameralną ze skrzypcami koncertującymi. Wszystkie trzy części stanowią zamkniętą całość, a ich układ i relacje w aspekcie makroformy oprócz dualistycznego zestawienia części pierwszej i drugiej, z domykającą formę Sinfonietty.

Kamil Cieślik